YouTube i Vimeo – podstawy cz. 1 – fotoporady
YouTube i Vimeo – podstawy
Wydaje się, że powszechność tych serwisów (szczególnie YT) idzie z parą z umiejętnościami ich obsługi ale chyba nie do końca to prawda ponieważ często otrzymuję pytania typu co zrobić by zapisać film by obejrzeć go w miejscu gdzie nie mamy zasięgu internetu, albo problem, że niby ma być HD, a jakość podła. Niżej więc trochę porad z używania tych serwisów.
Pliki MP4
Vimeo bardziej koncentruje się na projektach artystycznych. Nie jest to miejsce na wrzucanie filmów z dzieckiem na sankach czy z imienin u cioci. Jeżeli chcecie szukać dobrej jakości ciekawych filmów to jest miejsce idealne. Jakość jest tu też wymuszona tym, że za wyższy status publikowania treści trzeba zapłacić. Zaletą Vimeo jest też rzadsze blokowanie w niektórych krajach. Kiedy YouTube jest blokowane “z automatu” to Vimeo jak coś “przeskrobią”. Jak chcesz by twoje filmy mogły być oglądane np. w Turcji to korzystaj z Vimeo, a nie YouTube. Chociaż zmiany w dostępie do serwisów na świecie są dynamiczne i zależą od sytuacji politycznej. W Vimeo jest ponad 25 mln użytkowników i ok. 200 mln oglądających miesięcznie.
YouTube to serwis dla każdego. Tam też jest pewne stopniowanie praw użytkowników i jak jesteś zaufanym dostawcą treści to masz zawsze coś tam więcej od serwisu. No ale śmieci w YouTube jest nieprawdopodobnie dużo, można powiedzieć, że tak działa statystyka ponieważ przy miliardzie oglądających i wrzucających co popadnie trudniej wyławia się treści wartościowe. Trzeba znajdować użytkowników z ciekawymi materiałami i ich obserwować. YouTube to dzięki użytkownikom serwis zaangażowany politycznie więc nie lubiany w krajach z mniej lub bardziej widoczną dyktaturą. Co do jakości to filmy są nawet w 4K.
Formaty i sposoby wyświetlania filmów
(przepraszam za trochę teorii, ale pomoże nam zrozumieć o co chodzi dalej)
Film to ileś tam nieruchomych obrazów wyświetlanych jeden za drugim tak szybko by nasze oczy dały się oszukać i zobaczyły ruch. Najpierw zacznijmy od sposobu wyświetlania.
– interlacing czyli obraz z przeplotem – podwaliny telewizji, kiedy działała na niskich częstotliwościach i wąskim paśmie. Trzeba było wymyśleć jak wyświetlać obrazy jeden za drugim ale tak, aby obraz nie migotał i pasmo telewizyjne pomieściło dane. Więc wyświetlano jednocześnie dwa obrazy w podziale na połówki które były wyświetlane w naprzemiennych liniach. Zatrzymany obraz był dziwny bo naprawdę zawierał dwa obrazy wymieszane ze sobą. Oko dawało się oszukać ale jakość jak się łatwo domyślać nie musi być bardzo dobra mimo różnych sztuczek stosowanych wraz z rozwojem technologii. Oznaczany literką [i] np. 1080i. Ze względu na zachowanie ciągłości nadal stosowany w TV.
– progressive czyli obraz progresywny lub bez przeplotu – nowoczesny sposób wyświetlania nie męczący oczu. Nie ma połówek obrazu, naprzemiennych linii, problemów z synchronizacją. Jest 30 (*) obrazów wyświetlanych w całości jeden za drugim w ciągu sekundy. Kiedy zastopujemy na ekranie obraz progresywny to tak, jakbyśmy wyświetlili nieruchome zdjęcie. Oznaczany literką [p] np. 1080p
Przykłady:
Rys.: Mroczki przed oczami w 2 i 3 rysunku? Nie!
To tak właśnie działa wyświetlanie z przeplotem. Z braku wysokich częstotliwości
obraz miga, a w ostatnim nie miga ale za to wygląda jakby namalowany
przez impresjonistów czy ułożony z kolorowej kaszki…
Teraz już będzie prosto bo dochodzimy do wielkości filmów. Zarówno Vimeo jak i YouTube starają się trzymać standardów telewizyjnych lub nawet je przekraczać. Na pewno dotyczy to formatu filmu.
Przede wszystkim mamy filmy w proporcji boków 4:3 lub 16:9. Jak popatrzycie na nowoczesny monitor lub telewizor to łatwo się domyśleć, że dominuje ten bardziej prostokątny obraz czyli 16:9. Po prostu więcej widać. Na nim się skupmy.
Wielkość klatki filmu oznacza liczba np. 360, 480, 720, 1080,… i jest to ilość pikseli w krótszym (pionowym) boku ekranu. Następnie mamy literę oznaczającą sposób wyświetlania [i] – przeplot, [p] – progresywny (w serwisach internetowych tylko [p]). Kolejne cyfry oznaczają ilość klatek na sekundę jak jest inna niż standardowa.
I tak 720p 60 oznacza film w wielkości 1280×720 pikseli, wyświetlanie progresywne, 60 klatek na sekundę. Jak jest zwykły film może mieć zapis 1080p by mniej doświadczona część użytkowników łatwo skojarzyła, że jak HD to powinna być lepsza jakość.
Niekiedy właśnie mamy tylko oznaczenia SD lub HD. SD to wszystko poniżej 720 pikseli. Czyli stare czarno-białe telewizory lub kolorowe to właśnie SD i rozdzielczość w systemie PAL: 704×576. Nowszy sprzęt możemy podzielić na HD Ready czyli 1280×720 pikseli w skrócie jakość filmu HD ready to 720p.
Obecnie nadal standardem jest już Full HD czyli 1920 x 1080 pikseli w filmach zapisywany najczęściej jako FHD lub 1080p. Najnowszym standardem, który dopiero toruje sobie drogę do popularności jest 4K (tak naprawdę to Ultra HD bo 4K to inna rozdzielczość ale marketing woli 4K niż UHD) czyli jakby złożyć 4 ekrany FHD razem – 3840×2160 pikseli zapisywany jako 2160p lub UHD. Popularnie nazywany jako 4K chociaż PRAWDZIWE 4K to rozdzielczość: 4096 × 3112 – jest jak widać mały galimatias z nazwami.
(*) Uwaga! Upraszczam nie uwzględniając już podziału na systemy PAL, NTSC, które różnią się ilością wyświetlanych klatek na sekundę!
PRAKTYKA KORZYSTANIA Z YT LUB VIMEO cz. 2
Gdyby coś było niezrozumiałe piszcie, dodamy objaśnienia!
Krzysztof Kobus – TravelPhoto.pl
(c) TravelPhoto.pl
